medicalblog.gr

Σημειώνεται πως ο Dr. Γεώργιος Δημάκης είναι εξειδικευμένος και πιστοποιημένος στην μέθοδο ΑΜΙS για την οποία μιλάει αναλυτικά.

Η Ορθοπεδική είναι μια από τις ειδικότητες που έχουν κάνει άλματα κυριολεκτικά τα τελευταία δέκα χρόνια. Ποια είναι η εξέλιξη που σας εντυπωσίασε περισσότερο;

Οι ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές και ειδικότερα η AMIS Ισχίου.

Ενδείκνυται για τις παθήσεις που καταστρέφουν τον χόνδρο της άρθρωσης του ισχίου και δημιουργούν αρθρίτιδα σε αυτήν. Κύρια συμπτώματα είναι η δυσκαμψία, η δυσχέρεια στην βάδιση και ο πόνος, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει και στην ηρεμία ή κατά τον ύπνο (νυχτερινός πόνος).

Όλες οι νέες MIS τεχνικές του ισχίου έχουν σαν στόχο την καλύτερη εμφύτευση των υλικών, με την ελάχιστα δυνατή καταστροφή των μαλακών μορίων γύρω από την άρθρωση και την γρηγορότερη αποκατάσταση του ασθενή με ελαχιστοποίηση των πρώιμων και όψιμων επιπλοκών .

Οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές :

- ελαχιστοποιούν το μέγεθος του χειρουργικού τραύματος.

- ελαχιστοποιούν την απώλεια αίματος κατά και μετά το χειρουργείο.

- ελαχιστοποιούν τον μετεγχειρητικό πόνο.

- προσφέρουν το καλύτερο λειτουργικό αποτέλεσμα.

- συμβάλουν στην ταχύτερη μετεγχειρητική αποκατάσταση.

- ελαττώνουν τις μετεγχειρητικές επιπλοκές.

- και τέλος, εξασφαλίζουν την ταχύτερη έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο και την γρηγορότερη επάνοδο στην καθημερινή του ζωή και την εργασία του.

Στην προσπέλαση του ισχίου η μοναδική MIS τεχνική είναι η AMIS (anterior minimal invasive surgery). Πέραν της τομής του δέρματος ,η AMIS είναι η τεχνική η οποία σέβεται τους μυς και τα νεύρα πηγαίνοντας στα μεσομύια διαστήματα και το πιο σημαντικό τα μεσονεύρια διαστήματα, δηλαδή ανάμεσα στις ζώνες που νευρώνονται απο το μηριαίο και το γλουτιαίο νεύρο.

Τα πλεονεκτήματα της AMIS του ισχίου είναι :

1. Μικρή τομή του δέρματος (6-8 εκ.)
2. Μειωμένος έως μηδενικός μετεγχειρητικός πόνος.
3. Μειωμένος κίνδυνος μετεγχειρητικής χωλότητας.
4. Μειωμένη έως και μηδενική πιθανότητα μετεγχειρητικού εξαρθήματος.
5. Μειωμένη παραμονή στο νοσοκομείο.
6. Μειωμένη απώλεια αίματος.
7. Μικρότερη περίοδος αποκατάστασης.
8. Γρηγορότερη επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες.
9. και τέλος η AMIS γίνεται με περιοχική αναισθησία (τοπική).

Η εξέλιξη των ελάχιστα επεμβατικών ορθοπαιδικών χειρουργικών τεχνικών, μαζί με την ανάπτυξη της αναισθησιολογίας(περιοχική αναισθησία) και την κατανόηση και την εκπαίδευση του ασθενούς σχετικά με την αποκατάστασή του, έχουν φέρει επανάσταση στις ολικές αρθροπλαστικές του ισχίου και του γόνατος.

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές επιστημονικές έρευνες και υπάρχουν μεγάλες ομάδες ασθενών που έχουν χειρουργηθεί με ολική αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος και την ίδια μέρα πηγαίνουν στο σπίτι τους. Σήμερα σε πολλά ορθοπαιδικά κέντρα, στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, οι ασθενείς οι οποίοι υποβάλλονται σε αυτές τις επεμβάσεις είναι εξωτερικοί ασθενείς!!! (Outpatient Total Joint Replacement).

Highlight4you

Όλες οι νέες MIS τεχνικές του ισχίου έχουν σαν στόχο την καλύτερη εμφύτευση των υλικών, με την ελάχιστα δυνατή καταστροφή των μαλακών μορίων γύρω από την άρθρωση και την γρηγορότερη αποκατάσταση του ασθενή με ελαχιστοποίηση των πρώιμων και όψιμων επιπλοκών.

Έχετε αναφέρει πως "θερίζουν τα κατάγματα ισχίου". Που το αποδίδετε;

Παγκοσμίως, τόσο ο αριθμός όσο και το ποσοστό των ηλικιωμένων παρουσιάζουν μεγάλη αύξηση τις τελευταίες δεκαετίες. Στην Ελλάδα υπολογίζεται σήμερα πως το 20% του συνολικού πληθυσμού υπερβαίνει την ηλικία των 65 ετών.

Οι πτώσεις των ηλικιωμένων αποτελούν σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας ιδιαίτερα από άποψη νοσηρότητας, θνητότητας και κόστους αντιμετώπισης. Το 28% με 35% των ατόμων ηλικίας μεγαλύτερης των 65 ετών υφίσταται τουλάχιστον μία πτώση το χρόνο και το ποσοστό αυτό αυξάνει στο 32 με 42% για άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 75 ετών (17 εκατομμύρια περίπου Ευρωπαίοι). Η συχνότητα των πτώσεων αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας.

Οι πτώσεις δεν προκαλούν μόνο κατάγματα προκαλούν και μείωση της αυτοπεποίθησης λόγω του φόβου μιας μελλοντικής πτώσης οι ασθενείς περιορίζουν τη φυσική τους δραστηριότητα, μειώνοντας έτσι σημαντικά τις κοινωνικές τους επαφές.Η ηλικία και μόνο μειώνει την αντοχή του οστού. Η ετήσια επίπτωση των πτώσεων σε άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 70 ετών ανέρχεται στο 49% και περίπου οι μισοί αυτών που υφίστανται πτώση πέφτουν επανειλημμένα.

Οι παράγοντες κινδύνου για την πρόκληση πτώσης διακρίνονται σε:

• περιβαλλοντικούς( χαλάκια, ανεπαρκής φωτισμός, μη ασφαλείς σκάλες κ.λ.π)

•φαρμακευτικούς (αντικαταθλιπτικά, υπνωτικά κ.α.)

•παθολογικά αίτια (καρδιαγγειακές παθήσεις, νευρολογικά αίτια, ορθοστατική υπόταση κ.α.)

•άλλες καταστάσεις υγείας σχετιζόμενες με την ηλικία (οπτική οξύτητα, διανοητική έκπτωση, δόνηση, χρόνος αντίδρασης, ταλάντευση σώματος κ.α.)

•διατροφικούς (ανεπάρκεια ασβεστίου και βιταμίνης D)

•και απουσία άσκησης (μυϊκή ισχύς τετρακέφαλού μυός).

Περισσότεροι από 450.000 ηλικιωμένα άτομα στην Ευρώπη λόγω πτώσης σπάνε κάθε χρόνο το ισχίο τους. Στην Ελλάδα ο ετήσιος αριθμός των ηλικιωμένων (70 και πλέον χρόνων) με κάταγμα ισχίου κυμαίνεται μεταξύ 15.000 με 20.000!!! Τα κατάγματα του ισχίου είναι τα σοβαρότερα, κλινικά, διότι απαιτούν πάντοτε νοσηλεία και χειρουργική αντιμετώπιση. Πάνω από το 90% των καταγμάτων ισχίου προκαλούνται από πτώσεις. Είναι τα πιο επικίνδυνα κατάγματα και η χειρουργική αποκατάσταση είναι μονόδρομος. Η χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων αυτών γίνεται με σύγχρονες τεχνικές, ελάχιστης επεμβατικότητας και με περιοχική αναισθησία, για να μειωθούν οι επιπλοκές και να αποφευχθεί η μετεγχειρητική χωλότητα και το πιο σημαντικό, ο ασθενής να περπατήσει ΑΜΕΣΑ.

Τα κατάγματα του ισχίου ανάλογα με το σημείο του οστού που συμβαίνουν χωρίζονται αδρά σε διατροχαντήρια και υποκεφαλικά.

Για τα διατροχαντήρια κάταγματα, η σύγχρονη ελάχιστα επεμβατική χειρουργική θεραπεία είναι τα ενδομυελικά συστήματα -Gamma nails (αυξημένη σταθερότητα). Και εδώ, λόγω του ότι η ήλωση γίνεται κλειστά, έχουμε μικρό χειρουργικό χρόνο, μικρές απώλειες αίματος και χαμηλή νοσηρότητα (μειωμένος κίνδυνος λοίμωξης).

Τα υποκεφαλικά κατάγματα αντιμετωπίζονται με ημιολική ή με ολική αρθροπλαστική ισχίου. Και εδώ στόχος του χειρουργείου είναι η άμεση αποκατάσταση κι η γρήγορη κινητοποίηση του ασθενούς με τη λιγότερη απώλεια αίματος. Αυτό πετυχαίνεται με την τεχνική AMIS ισχίου.

Πόσο επώδυνο είναι το χειρουργείο αποκατάστασης ισχίου;

Το χειρουργείο για την αποκατάσταση του ισχίου είναι ανώδυνο, τόσο διεγχειρητικά όσο και μετεγχειρητικά λόγω του συνδυασμού της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής τεχνικής AMIS, που προανέφερα, με τις νέες αναισθησιολογικές τεχνικές που εφαρμόζονται σήμερα.

Ειδικότερα, όσον αφορά στις αναισθησιολογικές τεχνικές, χρησιμοποιούνται πλέον περιοχικές τεχνικές περιφερικότερα της επισκληριδίου. Αντί δηλαδή να χορηγείται τοπικό αναισθητικό στην σπονδυλική στήλη και να αποκλείονται (αναισθητοποιούνται) συλλήβδην όλα τα νεύρα (αμφοτερόπλευρα) από την οσφύ και κάτω, χορηγείται τοπικό αναισθητικό και αναισθητοποιούνται μόνο τα νεύρα, τα οποία νευρώνουν την περιοχή που πρόκειται να χειρουργηθεί (τοπική αναισθησία ).

Για να καταστεί αυτό δυνατόν τα νεύρα εντοπίζονται από εξειδικευμένο αναισθησιολόγο με υπερήχους και ακολουθεί η έγχυση του φαρμάκου ή η τοποθέτηση λεπτού καθετήρα που εξασφαλίζει συνεχή χορήγηση τοπικού αναισθητικού και αναλγησία για όσο χρονικό διάστημα κριθεί απαραίτητο. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται καλύτερη διεγχειρητική αιμοδυναμική σταθερότητα, αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου και γρηγορότερη κινητοποίηση του ασθενούς, έχοντας συγχρόνως λιγότερες επιπλοκές, αφού αποφεύγεται ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης και του νωτιαίου μυελού.

Η σύγχρονη αναισθησιολογική αντιμετώπιση της ολικής αρθοπλαστικής ισχίου και γόνατος απαιτεί πολύ καλή μετεγχειρητική αναλγησία, που να μην συνοδεύεται όμως από άλλες επιπλοκές (πχ ναυτία, έμετος) και να μην προκαλεί παράλυση ή αδυναμία του κάτω άκρου. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί η άμεση κινητοποίηση του ασθενούς χωρίς πόνο και αλλά και χωρίς τον κίνδυνο πτώσης και τραυματισμού όταν ο ασθενής σηκωθεί από το κρεβάτι του και περπατήσει. Αυτό επιτυγχάνεται με τους κατάλληλους συνδυασμούς των νευρικών αποκλεισμών (blocks) σε συνδυασμό με από του στόματος χορηγούμενα παυσίπονα (multimodal analgesia) και αποφεύγοντας εντελώς τα οπιοειδή καθώς και την επισκληρίδιο αναισθησία.

Πότε ο ασθενής θα μπορεί να περπατήσει και να επιστρέψει στην καθημερινότητά του;

Ο ασθενής μετά από ολική αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος βαδίζει άμεσα (εντός 24ώρου) με τη βοήθεια πατερίτσας ή περιπατητήρα τύπου Π. Συνήθως επιστρέφεις στην καθημερινότητα του μετά από 20 ημέρες. Βέβαια αυτό εξαρτάται από την γενική του κατάσταση. Μετά το πρώτο εικοσαήμερο ο ασθενής συνήθως βαδίζει ελεύθερα, χωρίς βοηθήματα (μπαστούνι).

Η ολική αρθροπλαστική γόνατος σε τι έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια;

Στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος η θεραπεία εκλογής είναι η ολική αρθροπλαστική.

Και εδώ η πιο νέα και σύγχρονη χειρουργική τεχνική είναι η ελάχιστα επεμβατική ολική αρθροπλαστική του γόνατος . (M.I.S.) Με τομή 10 εκ. Αντί 20-25 εκ.(της παραδοσιακής τομής) και χωρίς διατομή του τένοντα του τετρακεφάλου, ο οποίος είναι ο κυριότερος μυς στην λειτουργία του εκτατικού μηχανισμού του γόνατος, τοποθετούνται τα ενθέματα . Η τεχνική είναι ανώδυνη και αναίμακτη. Μετεγχειριτικά η κινητοποίηση είναι άμεση και με πλήρες εύρος κίνησης του γόνατος. Και εδώ η αναισθησία είναι περιοχική.

Η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο είναι συντομότερη (2-3 ημέρες ) και τέλος ο ασθενής μετά από 15-20 ημέρες μπορεί να οδηγήσει το αυτοκίνητό του και σταδιακά να επανέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες και στην εργασία του.

Η MIS γόνατος μπορεί να συνδυαστεί και με εξατομικευμένη ολική αρθροπλαστική γόνατος, όπου, με την βοήθεια τρισδιάστατων εικόνων αξονικής ή και μαγνητικής τομογραφίας, σχεδιάζονται ειδικοί οδηγοί τοποθέτησης των εμφυτευμάτων, προσαρμοσμένοι στην ανατομία του γόνατος κάθε ατόμου.

Με την εξατομικευμένη ολική αρθροπλαστική γόνατος (my knee) επιτυγχάνεται ακριβής τοποθέτηση λόγω του προεγχειρητικό σχεδιασμό της πρόθεσης με αποτέλεσμα τον αυξημένο χρόνο ζωής της. Επίσης, δεν γίνεται χρήση ενδομυελικών οδηγών και άρα μειώνεται ο κίνδυνος εμβολής και η απώλεια αίματος. Τέλος μειώνεται ο χειρουργικός χρόνος άρα μειώνεται και ο κίνδυνος μόλυνσης.

Το κολύμπι είναι συμβατό με όλα τα ορθοπεδικά προβλήματα και τι πρέπει να προσέχουν οι ασθενείς;

Η κολύμβηση πλεονεκτεί σαν άσκηση σε όλα τα μυοσκελετικά προβλήματα διότι στο νερό υπάρχει η άνωση και επομένως το ανθρώπινο σώμα είναι κατά 90% πιο ελαφρύ. Οι αρθρώσεις μπορούν να κινούνται ελεύθερες και χωρίς τραυματισμούς και καθώς ξέρουμε η "τροφή" του χόνδρου μιας άρθρωσης είναι η κίνηση. Έτσι η σωματική δραστηριότητα μέσα στο νερό γίνεται χωρίς επιβάρυνση και χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Δεν είναι τυχαίο ότι παγκοσμίως γίνεται προσπάθεια σε όλο και περισσότερες παραλίες να διευκολύνεται η πρόσβαση στη θάλασσα με ειδικές ράμπες (sea track) για άτομα με κινητικά προβλήματα.

Η κολύμβηση είναι μια πολύ καλή αεροβική και ισοτονική άσκηση του ανθρώπινου σώματος. Πρέπει όμως να τηρούνται οι γενικοί κανόνες πρόληψης, όπως να μην καταναλώνουμε τροφή πριν την κολύμβηση και να κολυμπάμε παράλληλα με την ακτογραμμή. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι ο έλεγχος του καρδιοαναπνευστικού μας συστήματος.

Γνωρίστε το Γιατρό:

Ο γιατρός Γεώργιος Δημάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Το έτος 1994 αποφοίτησε 777 από την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου SEMMELWEIS της Βουδαπέστης . Μετά από την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας ως οπλίτης ιατρός και την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής υπηρεσίας υπαίθρου, ήρθε σε επαφή με τις αθλητικές κακώσεις στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού και με την ορθοπαιδική στο Νομαρχιακό Γενικό Νοσοκομείο Αμφισσας , όπου και ξεκίνησε την ειδικότητά του. Κατόπιν συνέχισε και ολοκλήρωσε την ειδικότητα της Ορθοπαιδικής στην Α΄Ορθοπαιδική Χειρουργική Κλινική του ΠΓΝΑ “Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ ΑΘΗΝΩΝ”. Διαβάστε αναλυτικά εδώ