Συγκεκριμένα, ο κ. Αρβανίτης εξηγεί... "Η περίοδος αυτή είναι συνήθως συνυφασμένη με τη μετάβαση από την ανεμελιά του καλοκαιριού στην απαιτητική σχολική περίοδο. Τα παιδιά καλούνται να ανταποκριθούν σε δραστηριότητες, οι οποίες απαιτούν τη συνεχή εγρήγορση του οπτικού συστήματος και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό. Η παρακολούθηση στον «πίνακα», η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και το πολύωρο διάβασμα απαιτούν από το οπτικό μας σύστημα να ενεργοποιήσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Οι παραπάνω δραστηριότητες είναι και ο λόγος που τις περισσότερες φορές οι γονείς φέρνουν το παιδί στον παιδο-οφθαλμίατρο, αφού μπορεί να παραπονείται ότι «δεν βλέπει καλά»,ότι«κουράζονται τα μάτια του», ότι «πονάει το κεφάλι του», ή ότι «αισθάνεται κόπωση» κατά το διάβασμα. Επιπλέον οι γονείς μπορεί να παρατηρούν μεταβολή στη συμπεριφορά του παιδιού, που μπορεί να δυσανασχετεί ή να αποφεύγει κάποιες δραστηριότητες, ακόμη και να εμφανίζει μειωμένη απόδοση. Όλα αυτά μας παρέχουν ενδείξεις ότι είναι απαραίτητος ένας άμεσος οφθαλμολογικός έλεγχος. Με την οφθαλμολογική εκτίμηση θα επιβεβαιωθεί αν τα συμπτώματα αυτά οφείλονται σε οφθαλμολογικά αίτια –τα οποία θα αντιμετωπιστούν με τις κατάλληλες παρεμβάσεις- ή αν οφείλονται σε άλλους λόγους, όπως για παράδειγμα την «προσπάθεια» του παιδιού να αποφύγει κάποιες σχολικές δραστηριότητες, προσποιούμενο ότι έχει τέτοιου είδους συμπτώματα.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να θυμόμαστε ότι ο τακτικός οφθαλμολογικός έλεγχος των παιδιών είναι αναγκαίος ακόμη και στην περίπτωση που το παιδί δεν παραπονείται για κάτι. Σημαντικά οφθαλμολογικά προβλήματα δεν παρουσιάζουν κάποια συμπτωματολογία που μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον γονέα ή από το παιδί. Υπάρχει λοιπόν πιθανότητα ένα υποκείμενο νόσημα να περάσει απαρατήρητο. Δυστυχώς, σε αρκετές περιπτώσεις το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό όταν το παιδί μεγαλώνει, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή πια η αποτελεσματική θεραπεία του. Η αντιμετώπιση πολλών οφθαλμολογικών προβλημάτων είναι εφικτή μόνο σε μικρές ηλικίες!
Το οπτικό μας σύστημα (μάτια - εγκέφαλος) είναι ανώριμο κατά τη γέννησή μας και αρχίζει να αναπτύσσεται και να ωριμάζει σταδιακά. Η διαδικασία της ωρίμανσης ολοκληρώνεται στην ηλικία των 8-9 ετών.Μαθαίνουμε να βλέπουμε όπως μαθαίνουμε να μιλάμε και να περπατάμε. Για τον λόγο αυτό πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι μέχρι την ηλικία των 8-9 ετών το οπτικό σύστημα λειτουργεί ιδανικά και ότι έχουμε αντιμετωπίσει όλες τις πιθανές αιτίες που μπορούν να σταματήσουν αυτή την ωρίμανση. Δυστυχώς μετά από αυτήν την ηλικία το οπτικό μας σύστημα σταματά να "μαθαίνει" και να προσαρμόζεται, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε πλέον να αναστρέψουμε τις όποιες διαταραχές και αυτές να παραμένουν δια βίου. Το παιδί είναι ένας αναπτυσσόμενος οργανισμό που συστηματικά αλλάζει. Το ίδιο και το οπτικό του σύστημα! Το γεγονός αυτό καθιστά αναγκαία τη συστηματική οφθαλμολογική παρακολούθησή, η οποία μπορεί να γίνεται κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Ο ρόλος των γονέων είναι πολύ σημαντικός, καθώς αυτοί πρέπει να παρατηρούν κάθε σύμπτωμα ή συμπεριφορά του παιδιού που μπορεί να σχετίζεται με κάποια οφθαλμολογική πάθηση. Στις περιπτώσεις που ο παιδο-οφθαλμίατρος έχει συστήσει την εφαρμογή γυαλιών ή άλλων θεραπευτικών μέτρων (π.χ.ασκήσεις ή κάλυψη του οφθαλμού) οι γονείς πρέπει να εξασφαλίζουν ότι το παιδί ακολουθεί και πειθαρχεί με τις οδηγίες που έδωσε ο παιδο-οφθαλμίατρος. Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να στηρίζουν ψυχολογικά και να ενθαρρύνουν τα παιδιά που φορούν γυαλιά και να συνεργάζονται στενά με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού. Το παραπάνω έχει διπλό στόχο. Πρώτον, οι εκπαιδευτικοί επιτηρούν ότι το παιδί φορά σωστά τα γυαλιά του όταν είναι στο σχολείο και δεύτερον εξασφαλίζει ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα από την περιπαικτική συμπεριφορά άλλων παιδιών που δεν φορούν γυαλιά.
πηγή: ygeia360.gr