medicalblog.gr

Α. Σωματική κακοποίηση

Η σωματική κακοποίηση περιλαμβάνει κάθε εσκεμμένο τραυματισμό του παιδιού από τον ενήλικα που επιβλήθηκαν ή που δεν εμποδίστηκαν ενώ ήταν γνώστης όι θα προκαλούσαν τραυματισμό. Οι ενέργειες αυτἐς περιλαμβάνουν ξύλο, εγκαύματα , τραντάγματα, δαγκωματιές , άρπαγμα και πέταμα κάτω, τραυματισμό με αιχμηρά αντικείμενα, υπερβολικό σωφρονισμό με σωματικἠ τιμωρία ή άλλου είδους ενέργειες που γίνονται επίτηδες για να προκαλέσουν πόνο.

Τα  παιδιά που έχουν υποστεί σωματική βία μπορεί να παρουσιάζουν κακώσεις σε μέρη του σώματος που είναι ασυνήθιστο να χτυπήσει το παιδί από μόνο του ή όταν οι εξηγήσεις είναι ανύπαρκτες. Επίσης , είναι συχνή η εμφάνιση σημαδιών από εγκαυματα τσιγάρου ή ακόμη και σπασίματα άκρων μελών του σώματος.

Οι επιπτώσεις όπως είναι αναμενόμενο επηρρεάζουν την ψυχολογία του παιδιού , μελαγχολούν και αποσύρονται χωρίς να συμμετασχουν στην οποιαδήποτε δραστηριότητα. Εκδηλώνουν τάσεις φυγής από το σπίτι και το σχολείο , καθώς επίσης, παραβατική συμπεριφορά και επιθετικότητα. Αυτοενισχύουν την χαμηλή αυτοεκτίμησή τους και αποκτούν το ακίνητο παγωμένο βλέμμα καθώς γίνονται παθητικοί παρατηρητές της κακοποίησης που τους συμβαίνει. Μεγαλώνοντας γίνονται προσωπικότητες που φοβούνται τις σχέσεις και αποφεύγουν τις δεσμεύσεις για να μην πληγωθούν.

Β. Ψυχολογική κακοποίηση

Το παιδἰ κακοποιείται ψυχολογικά από τους ίδιους τους γονείς του όταν μακροχρόνια και φανερά εκδηλώνουν απορριπτική συμπεριφορά απέναντί του. Το χαρακτηρίζουν ανάξιο, ανίκανο, ανεπαρκές και ότι δεν αξίζει να αγαπηθεί ,αρνούνται να το κοιτάξουν ή να το φωνάξουν με το όνομά του. Συνηθίζουν να το υποτιμούν λεκτικά , να το γελιοποιούν , να το ντροπιάζουν , να το βρίζουν , να το τρομοκρατούν με διάφορες απειλές με ακραίες τιμωρίες ή με εγκατάλειψη.

Για αυτό λοιπόν , συναντάμε παιδιά με θλιμμένο πρόσωπο, με έντονο το συναίσθημα ενοχής και μόνιμη φοβία. Διακρίνονται για τη συναισθηματική τους αστάθεια , κλαίνε με το παραμικρό κι χωρίς αιτία. Δεν είναι ικανά να συνάψουν σταθερές και στοργικές σχἐσεις. Απορρίπτουν πολύ ευκολα γιατί έχουν το φόβο να μην απορριφθουν παρόλο που απεγνωσμένα μπορεί να ζητούν την αρέσκεια και τη φιλία των συνομηλίκων τους. Τέλος, εκδηλώνουν μεγάλη διάσπαση προσοχής. Είναι παρόντα στην τάξη και συγχρόνως δείχνει να είναι εκτός.

Γ. Σεξουαλική κακοποίηση 

Η σεξουαλική κακοποίηση που εκδηλώνεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια περιλαμβάνει τη σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ ενηλίκων και παιδιών και συγκεκριμένα : βιασμό, σωματική επαφή χωρίς άσκηση σωματικής βίας , θωπεία στα γεννητικά όργαβνα του παιδιόυ ή την υποχρέωση του παιδιού να θωπεύσει τα γεννητικά όργανα του ενήλικα. Άλλες μορφές της είναι η παρενόχληση με την επίδειξη των γεννητικών οργάνων του ενήλικα στο παιδί , ο σεξουαλικός τρόπος λεκρικής επικοινωνίας , η πορνογραφία με την χρησιμοποίηση παιδιών σε πορνογραφικό υλικό ή την επίδειξη του υλικού αυτού στα παιδιά.

Τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά ντρέπονται πολύ για το σώμα τους και δηλώνουν ότι το σώμα τους είναι βρώμικο ή φοβούνται ότι κάτι κακό έχουν στα γεννητικά τους όργανα. Έχουν ακατάλληλη συμπεριφορά (παρατεταμένα φιλιά , αγγάγματα σε διάφορα μέρη του σώματος) , περνούν πολύ χρόνο με μεγαλύτερούς ρους και συχνά μπορεί να φοβηθούν ή να αρνηθούν να συναντήσουν συγκεκριμένα πρόσωπα χωρίς εμφανή λόγο. Όλα αυτά και όχι μόνο, εύλογα θα λέγαμε ότι μπορούν να προκαλέσουν τρόμο και κατάθλιψη στο παιδί. Αποκτούν χαμηλή αυτοεκτίμηση και χαμηλή αυτοεικόνα για το σώμα τους. Εκδηλωνουν επιθετικότητα και σοβαρές υστερίες θυμού απέναντι σε πρόσωπα που δεν τους προκάλεσαν. Κάποιες φορές παρατηρείται ότι το παιδί αρνείται να γυρίσει στο σπίτι απο το σχολείο γιατί εκεί νιώθει ασφαλές ή και το αντίθετο. Όχι σπανια ζωγραφίζουν παραστάσεις με σεξουαλικές πράξεις.

Δ.Παραμέληση

 Η παραμέλήση αφορά την ανεπάρκεια ή την παράλειψη των γονέων να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του παιδιού για υγεία και υγιεινές συνθήκες διαβίωσης, ιατρική φροντίδα και θεραπεία, διατροφή , ένδυση, στέγη και ασφάλεια. Επίσης οφείλει να συμπεριληφθεί η έλλειψη παροχής αγάπης, παρακίνησης για επίτευξη στόχων και βίωση εμπειριών, υποστηριξης και αναγνώρισης , επιδοκιμασίας και επαίνου έτσι ώστε το παιδί να αναπτύξει μια αυτοεικόνα σεβασμού και αυτοπεποίθησης. 

Τα παραμελημένα παιδιά συνήθως είναι κακοντυμένα και βρώμικα, έχουν άθλιες συνθήκες διαβίωσης είτε ζουν στο δρόμο υποσιτιζόμενα. Δεν τα επιβλέπει κανένας ενώ αρρωσταίνουν συχνά και δεν έχουν την επαρκή ιατρική φροντίδα.  Επιδιώκουν να προκαλούν την προσοχή των άλλων για να νιώσουν ότι αξίζουν την αγάπη των άλλων και ότι κάποιος τους προσέχει γιατί το δικαιούνται. Αναζητούν συνεχώς την αγάπη και τη στοργή των άλλων και έχουν την προδιάθεση να μισούν αυτούς που δεν μπορουν να τους την προσφέρουν. Εχουν πολύ χαμηλή αυτοεικόνα και αυτοεκτίμηση για αυτό και απελπίζονται με την παραμικρη δυσκολία και πέφτουν εύκολα σε θλίψη και απελπισία. Αδυνατούν να αυτοκυριαρχήσουν στις επαφές και τις συναλλαγες τους με τους άλλους. Συχνά δε απορρίπτονται από την ομάδα των συνομηλίκων λόγω της βρώμικης παρουσίας τους με αποτέλεσμα να θίβονται ακόμη περισσότερο, να απομονώνονται σταδιακά και να αρνούνται να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα. Η επίδοσή τους το σχολείο είναι χαμηλή, η έλλειψη οργάνωσής τους και προετοιμασίας είναι εμφανής , οι απουσίες τους χωρίς λόγο αρκετές ,ενώ πολλές φορές παρουσιάζουν και έντονη διάσπαση προσοχής.

πηγή: lookabout.gr