medicalblog.gr

 Κάθε χρόνος που περνάει επιδρά αρνητικά για την υγεία των οστών μας μετά τα 30 μας χρόνια. Η επιβάρυνση αυτή είναι μεγαλύτερη στις γυναίκες στις οποίες σχεδόν τριπλασιάζεται τα πρώτα δέκα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση για να επιστρέψει στο ρυθμό του 0,4 % κάθε έτος μετά από αυτήν. Επιπλέον, μία σειρά ορμονικών, κληρονομικών και παθολογικών παραγόντων μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση οστεοπόρωσης και οστεοπορωτικών σπονδυλικών καταγμάτων.

Είναι αποδεδειγμένο ότι ένας κύριος παράγοντας που σχετίζεται με τον κίνδυνο για οστεοπόρωση είναι η μέγιστη οστική μάζα, η οποία με τη σειρά της αναπτύσσεται κατά κύριο λόγο κατά την παιδική ηλικία και για λίγα χρόνια μετά την ενηλικίωση. Με δεδομένο, επίσης, ότι ποσοστό μεγαλύτερο από το 90% της μέγιστης οστικής μάζας επιτυγχάνεται στα κορίτσια μέχρι την ηλικία των 18 και στα αγόρια μέχρι την ηλικία των 20 ετών, καθώς και ότι τα οφέλη που προκαλούνται από την άσκηση για την οστική μάζα των παιδιών διατηρούνται και κατά την ενήλικη ζωή (εφόσον η άσκηση συνεχιστεί), συνάγεται εύκολα το συμπέρασμα ότι οι συνήθειες σωματικής δραστηριότητας κατά τη φάση της ανάπτυξης φαίνεται να έχουν σημαντικά μακροχρόνια οφέλη για την υγεία των οστών.