Αδιαμφισβήτητα η πιο σημαντική επιπλοκή της θυρεοειδεκτομής είναι το βράχνιασμα της φωνής λόγω του τραυματισμού ενός εκ των δύο υπεύθυνων νεύρων για την κίνηση των φωνητικών χορδών. Αυτή η επιπλοκή συνήθως μπορεί να είναι προσωρινή ή και μόνιμη.
Τα κακοήθη νεοπλάσματα του θυρεοειδούς αδένα είναι η πιο σημαντική ένδειξη αφαίρεσης του θυρεοειδούς με αποτέλεσμα χιλιάδες θυρεοειδεκτομές κάθε χρόνο να πραγματοποιούνται λόγω καρκίνου θυρεοειδούς αδένα ή λόγω έντονης υποψίας της νόσου.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα υγείας σε όλο και περισσότερους ασθενείς. Ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας του αποτελεί η χειρουργική αντιμετώπιση. Αυτή κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει την ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα. Πολύ συχνά όμως καθίσταται αναγκαία και η αφαίρεση λεμφαδένων στην περιοχή του τραχήλου, είτε συνοδεύοντας την ολική θυρεοειδεκτομή είτε δυστυχώς σε δεύτερο χρόνο μετά την ολική θυρεοειδεκτομή εφόσον διαπιστωθεί η επέκταση της νόσου στους λεμφαδένες.
Για να αποφευχθούν επανεπεμβάσεις για λεμφαδενικό καθαρισμό στον καρκίνο του θυρεοειδούς είναι σκόπιμο πριν κάθε χειρουργική επέμβαση να γίνεται χαρτογράφηση των λεμφαδένων του τραχήλου από έμπειρο Ακτινολόγο. Εάν διαπιστωθεί υποψία διήθησης λεμφαδένων τότε αυτή μπορεί να επιβεβαιωθεί μέσω μιας παρακέντησης και ο χειρουργός να αφαιρέσει και τους λεμφαδένες μαζί με τον θυρεοειδή αδένα. Υπάρχουν περιπτώσεις που είναι τόσο ξεκάθαρη η υπερηχογραφική εικόνα των διηθημένων λεμφαδένων όπου δεν είναι αναγκαία η επιβεβαίωση μέσω παρακέντησης.
Σε διάφορες πρόσφατες μελέτες η διήθηση λεμφαδένων από τον καρκίνο του θυρεοειδούς φαίνεται να είναι πολύ συχνή. Οι ιστολογικοί τύποι του καρκίνου του θυρεοειδούς που συνδέονται με την εμφάνιση λεμφαδενικών μεταστάσεων είναι κατά κανόνα το θηλώδες και το μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς αδένα. Αντίθετα στα θυλακιώδη καρκινώματα η λεμφαδενική συμμετοχή είναι σπάνια.
Τα κυριότερα σημεία που πρέπει να γνωρίζετε
Εφόσον κριθεί αναγκαίος ο λεμφαδενικός καθαρισμός πρέπει να οριοθετηθεί η έκταση του. Διακρίνουμε τα πλάγια τραχηλικά διαμερίσματα και το κεντρικό τραχηλικό διαμέρισμα. Εάν οι διηθημένοι λεμφαδένες περιορίζονται στην παρατραχειακή περιοχή γύρω από τον θυρεοειδή αδένα τότε είναι αρκετή η αφαίρεση μόνο των λεμφαδένων του κεντρικού τραχηλικού διαμερίσματος που αν γίνει μαζί με την θυρεοειδεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί με την ίδια μικρή τομή.
Στην περίπτωση που έχουν προσβληθεί πλάγιοι λεμφαδένες τότε η τομή πρέπει να είναι εκτεταμένη ώστε να καταστεί δυνατή η αφαίρεσή τους.Οι επιπλοκές του κεντρικού λεμφαδενικού καθαρισμού είναι ίδιες με αυτές της θυρεοειδεκτομής δηλ. το βράχνιασμα της φωνής και η μόνιμη υπασβεστιαιμία (πιθανότητα περίπου 1% σε έμπειρους χειρουργούς).
Οι επιπλοκές του πλάγιου λεμφαδενικού καθαρισμού αφορούν κακώσεις νεύρων που διέρχονται την περιοχή (φρενικού, πνευμονογαστρικού, βραχιονίου παραπληρωματικού, υπογλωσσίου). Οι επιπλοκές αυτές που είναι σημαντικές αν επισυμβούν, είναι ευτυχώς εξαιρετικά σπάνιες. Ο λεμφαδενικός καθαρισμός είναι ένα απαιτητικό χειρουργείο που πρέπει να γίνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό στο αντικείμενο αυτό.
Για περισσότερες πληροφορίες , επικοινωνήστε με τον κ. Κυριάκο Βαμβακίδη, Χειρουργό Ενδοκρινών Αδένων, Fellow of the European Board of Endocrine Surgery και Διευθυντή του Τμήματος Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων της Κεντρικής Κλινικής Αθηνών, στο τηλ. 210 7750780, (www.drvamvakidis.gr).
Οι επεμβάσεις του θυρεοειδούς αδένα πραγματοποιούνται καθημερινά με σκοπό την θεραπεία τόσο των πολλαπλών ευμεγεθών καλοηθών όζων με ή χωρίς υπερλειτουργία του αδένα, όσο και του καρκίνου του θυρεοειδούς.
Η αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα αποτελεί πλέον μια συχνή επέμβαση τα τελευταία χρόνια. Μετά από μια σειρά αιματολογικών και απεικονιστικών εξετάσεων, ο ενδοκρινολόγος καταλήγει στην γνωμάτευση για το αν και πότε πρέπει να αφαιρεθεί ο θυρεοειδής αδένας.
Όλοι κατά καιρούς μπορεί να αισθανθούμε ότι δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τις καθημερινές μας υποχρεώσεις εξαιτίας της κούρασης που νιώθουμε. Τι μπορεί όμως να συμβαίνει όταν το αίσθημα της κούρασης και της ατονίας έχουν γίνει για εμάς ρουτίνα;
Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός είναι μια νοσολογική οντότητα που διαγιγνώσκεται όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια.Η συχνότητα εμφάνισης της νόσου είναι 25-30 περιστατικά ανά 100.000 κατοίκους.
Λέμφωμα είναι ο καρκίνος που αναπτύσσεται στο λεμφικό ιστό.
Η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια μας επιτρέπει την διεγχειρητική νευροπαρακολούθηση του παλίνδρομου ή κάτω λαρυγγικού νεύρου στην χειρουργική του θυρεοειδούς και των παραθυρεοειδών αδένων.Το παλίνδρομο ή κάτω λαρυγγικό νεύρο είναι το κυρίως υπεύθυνο νεύρο για την κινητικότητα των φωνητικών χορδών και κατ΄επέκταση για την ομιλία.
Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται όλο και συχνότερα η διεγχειριτική νευροπαρακολούθηση στην θυρεοειδεκτομή. Στόχος είναι η ελαχιστοποίηση της συχνότητας εμφάνισης της κάκωσης του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου, του υπεύθυνου νεύρου δηλαδή για την κινητικότητα των φωνητικών χορδών