medicalblog.gr

Η ανάγκη διακοπής του καπνίσματος για τους περισσότερους συνδυάζεται με την ανησυχία σχετικά με τις βλαπτικές επιδράσεις στη λειτουργία του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος. Από την άλλη, η εικόνα μίας εγκύου που καπνίζει προκαλεί αντιδράσεις και ερωτηματικά, λίγοι όμως είναι αυτοί που γνωρίζουν τις συνέπειες του καπνίσματος στη γονιμότητα, ενώ στο πλαίσιο της αναζήτησης των αιτιών αδυναμίας σύλληψης λίγοι είναι αυτοί που υπολογίζουν και το κάπνισμα.

Η εγκυμοσύνη είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός που όμως προκαλεί πολλές αλλαγές στο γυναικείο σώμα, το οποίο προσπαθεί να προσαρμοστεί και να αφομοιώσει την αλλαγή. Η κόπωση, τα μικροπροβλήματα στον ύπνο και οι πονοκέφαλοι είναι μερικά από αυτά και ο Γυναικολόγος-Μαιευτήρας Ανδρέας Κόμης μας προτείνει απλά μέτρα που μπορούν να βελτιώσουν την καθημερινότητα των εγκύων.

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού εξαρτάται από τον τύπο καρκίνου, το στάδιο και τον βαθμό του αλλά και τη συνολική εικόνα της υγείας της ασθενούς. Το ερώτημα που έχουν πολλές γυναίκες είναι πότε πρέπει να πραγματοποιηθεί ολική μαστεκτομή (δηλ.ολική αφαίρεση του μαστού) και σε ποιες περιπτώσεις  η χειρουργική λύση είναι η ογκεκτομή (δηλ. η μερική αφαίρεση του μαστικού  αδένα).

Αν και ο καρκίνος των ωοθηκών αποτελεί μια μορφή της νόσου που εμφανίζεται σε χαμηλή συχνότητα (1 στις 70 γυναίκες) η μεγαλύτερη πρόκληση τόσο για τις ίδιες τις ασθενείς όσο και για τους Γυναικολόγους- Χειρουργούς και Ογκολόγους παραμένει η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία τους. Και αυτό παραμένει ζητούμενο καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις ασθενών η νόσος εντοπίζεται όταν ήδη έχει δώσει μεταστάσεις.

Ο καρκίνος του ενδομητρίου αποτελεί τη συχνότερη κακοήθεια του γυναικείου γεννητικού συστήματος στις αναπτυγμένες χώρες. Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων διαγιγνώσκεται σε αρχικό στάδιο, με αποτέλεσμα τα ποσοστά ίασης, αν αντιμετωπιστεί από εξειδικευμένους Ιατρούς, να είναι πολύ υψηλά. Αν και η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 62 έτη, αρκετές ασθενείς θα διαγνωστούν πριν την εμμηνόπαυση. Ανεξαρτήτως της ηλικίας εμφάνισης της νόσου, με βάση τη σημερινή πρακτική στα μεγαλύτερα νοσοκομεία του εξωτερικού, η πιθανότητα να είναι ο καρκίνος του ενδομητρίου κληρονομικός θα πρέπει, πάντα να διερευνάται.

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, αποτελεί μια μορφή της νόσου η οποία μπορεί να προβλεφθεί και να αντιμετωπιστεί έγκαιρα σχεδόν για το σύνολο των γυναικών. Ενώ παλαιότερα, ο καρκίνος αυτός αποτελούσε έναν από τους κύριους λόγους θνησιμότητας των γυναικών, σήμερα χάρις στα προγράμματα ανίχνευσης και θεραπείας η θνησιμότητα έχει μειωθεί σημαντικά.

Γνωρίζουμε ότι ορισμένες ορμόνες διεγείρουν τον πολλαπλασιασμό ιστών, ενώ άλλες τον επιβραδύνουν, είτε οι ιστοί είναι υγιείς είτε καρκινικοί. Η διαίρεση των κυττάρων του φυσιολογικού μαστικού αδένα διεγείρεται από θηλυκές ορμόνες, δηλ. τα οιστρογόνα. Αυτή η διέγερση έχει αντίκτυπο στους μισούς και πλέον καρκίνους του μαστού.

Με το πέρασμα του χρόνου και την έλευση της εμμηνόπαυσης ο γυναικείος κόλπος υφίσταται αλλαγές, αφού η απότομη μείωση των ορμονών (οιστρογόνα), επιφέρει αλλαγές στο γυναικείο γεννητικό σύστημα, γνωστές σαν κολπική ατροφία.Η ατροφία του κόλπου, ή oυρογεννητικό σύνδρομο της εμμηνόπαυσης, όπως σήμερα ορίζεται ως πιο δόκιμος ιατρικά όρος, έχει ως συμπτώματα την κολπική ξηρότητα, το αίσθημα καύσου ή κνησμού, τον πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή και την ακράτεια των ούρων.

Ο καρκίνος του μαστού βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο των ιατρικών ερευνών καθώς λίγες είναι οι παθήσεις που έχουν μελετηθεί τόσο εντατικά τις τελευταίες δεκαετίες. Η αιτία πίσω από την εντατικοποίηση των ερευνών είναι το γεγονός πως αποτελεί τη συχνότερη μορφή καρκίνου στις γυναίκες ενώ η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να οδηγήσει στην ίαση στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Τα τελευταία χρόνια, το δίλλημα φυσιολογικός τοκετός ή καισαρική τομή, αποτελεί ένα «καυτό» θέμα συζήτησης σε πολλά επιστημονικά συνέδρια αλλά και σε φόρουμ στα οποία συνομιλούν νέες μητέρες. Είναι ενδεικτικό της κατάστασης, τα χιλιάδες post στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης με τις πολέμιες να κατακρίνουν τις καισαρικές τομές και τις υπέρμαχες να τάσσονται υπέρ της προσωπικής επιλογής και της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος.